Biblioteca do Souto

  Hai sons que non se escoitan coa orella, senón co corazón. Sons que veñen do fondo da casa, do fondo da alma.  Este vídeo é un mapa sonoro feito de pequenas músicas que viven agochadas nos recunchos da vida cotiá: a máquina de coser que cose soños, o miañar do gato que acouga a memoria, o trator que sulca a terra coma quen escribe versos sobre o campo. No CEIP Manuel Villar Paramá quixemos recoller eses sons que nos fan, que nos nomean. As nosas familias achegaron melodías de sempre —nanas, pandeiradas, cantos tradicionais— e tamén sons da natureza que nos envolven: o río, os paxaros, o vento e o lume. Tamén chegaron ecos actuais: o acordeón dun avó que toca “Amoriños collín”, a voz infantil que brinca entre palabras, ou o fliscorno dun pai que nos leva ata Rosalía. Neste vídeo, cada son conta unha historia. Son historias sen tinta, escritas con aire e emoción. Sons que se suspenden no tempo coma a ponte de Xirimbao sobre o Ulla, unindo xeracións, paisaxes e lembranzas....

Este 17 de maio queremos deixarvos algo máis ca lembranza dunha xornada especial. Entregámosvos estes chaveiros co corazón cheo de orgullo e agradecemento. Porque non son só pezas de plástico: son pequenos símbolos da nosa lingua, da nosa cultura e da nosa identidade. Estes chaveiros teñen forma de pandeireta, como homenaxe ás mulleres que, coas súas voces e as súas mans, mantiveron vivo o noso cantar popular. Están impresos en 3D con moito coidado e cariño, levando gravadas as palabras que nos unen: Letras Galegas 2025, Colexio de Vea. Cada un representa o esforzo colectivo, a creatividade e o amor polo que somos. Entregámolos neste día porque cremos que a mellor maneira de celebrar as Letras Galegas é vivíndoas, compartíndoas e levando un anaquiño delas sempre con nós. Que este pequeno obxecto vos lembre o valor de falar, cantar e sentir en galego. Que vos inspire a coidar da nosa lingua como se fose un tesouro, porque o é. Grazas por formar parte desta celebración. Grazas por s...