Este espazo está pensado para acoller, para envolver con calma, para facer que cada neno e nena descubra que detrás de cada portada hai un mundo que se abre, coma unha xanela luminosa.
A amplitude da sala non é casualidade: hai sitio para moverse, para que os corpos pequenos exploren co xogo e despois regresen aos libros. Non é unha biblioteca ríxida, senón viva: un escenario que pode transformarse en teatro, en taller de manualidades, en obradoiro de soños.
As cores das estanterías e dos mobles, os detalles feitos a man —paxariñas de papel, casetiñas, debuxos— fannos sentir que estamos nun lugar querido, coidado, feito para nós.
Como se ordenan os libros na nosa Biblioteca?
Na nosa biblioteca todos os libros teñen no lombo un tejuelo: unha pequena etiqueta cun número e unha cor. Ese número pertence ao Código Decimal Universal (CDU), o sistema internacional que empregan as bibliotecas de todo o mundo para ordenar os libros segundo o tema.
Así, cando queres buscar un libro, só tes que fixarte no número e na cor do seu tejuelo e logo ir á casiña correspondente.
Cada cor representa unha gran área de coñecemento:
- 0 – Branco → Obras xerais (enciclopedias, diccionarios, informática básica).
- 1 – Negro → Filosofía e psicoloxía.
- 2 – Azul escuro → Relixión.
- 3 – Vermello → Ciencias sociais (historia, educación, política, economía, dereito).
- 4 – (sen uso xeral).
- 5 – Verde → Ciencias puras (matemáticas, física, química, bioloxía).
- 6 – Azul claro → Ciencias aplicadas e tecnoloxía (medicina, enxeñaría, agricultura, informática avanzada).
- 7 – Violeta → Arte, música, deportes, lecer.
- 8 – Amarelo → Lingua e literatura.
- 9 – Marrón → Xeografía e historia.
Deste xeito, a biblioteca convértese nun espazo ordenado, colorido e doado de explorar.
Só tes que seguir as cores para atopar o libro que buscas… ou descubrir outros novos que te sorprendan.
🎨 A biblioteca como fogar
O mural coa frase “Unha nena / neno que le é unha adltulta/ adulto que pensa” lévanos a comprender que esta non é só unha sala, senón un fogar. Os sofás convidan a sentar con calma, os coxíns son unha chamada á conversa tranquila cos libros entre as mans.
Neste recuncho, a lectura é un acto íntimo e, ao mesmo tempo, compartido. Porque ler tamén é falar do que un imaxina, rir a varias voces diante dun mesmo conto, ou calar todos xuntos diante dunha páxina que nos emociona.
🌼 O recuncho dos máis pequenos
Hai un lugar na biblioteca onde todo é cor, música e sorpresa. É o recuncho dos máis pequenos, un espazo que latexa coas primeiras lecturas, cos libros que se abren como xoguetes e se converten en portas máxicas.
Cada páxina é un colo, cada ilustración unha man que acompaña. Os nenos e nenas máis pequenos aprenden que os libros tamén saben cantar, rir e acariñar. Nesta sección, a lectura é un primeiro latexo, unha primeira chispa que acende o amor polas palabras.
📚 As estanterías da memoria
Nas paredes, perfectamente ordenados, repousan centos de títulos: coleccións de enciclopedias, volumes de consulta, libros de aventuras, biografías que nos levan da man doutros tempos. É a memoria en papel, un arquivo vivo que agarda ser explorado.
Nun dos laterais agárdanos unha máquina de escribir antiga, plumas vermellas e negras que parecen saídas dun tempo no que cada palabra se debuxaba co corpo enteiro. É un lugar para lembrar que escribir tamén é crear, que as historias non só se len, senón que tamén se inventan.
Aquí, a biblioteca convértese en taller: un lugar onde un neno pode sentir que tamén pode ser autor, que as súas palabras teñen valor e poden quedar impresas, aínda que sexa nun simple caderno escolar.
🌈 O recuncho dos contos e das emocións
Á primeira ollada, destacan os libros de cores vivas: O monstro das cores, Recetas de lluvia y azúcar, El hilo invisible… Son obras que non só se len, senón que se viven. Abren a porta a falar do que sentimos, a recoñecer as emocións que ás veces non sabemos nomear.
Aquí, cada volume é un espello no que os máis pequenos poden descubrirse. A biblioteca convértese nun espazo terapéutico, un xardín de sentimentos onde se aprende que a ledicia é amarela, a tristura azul e a calma verde.
🌍 A á de xeografía e ciencia
No outro extremo da biblioteca, ábrense as portas do mundo. Os mapas, os globos terráqueos e os libros de xeografía convidan a viaxar sen maleta, a percorrer montañas e océanos co simple xesto de pasar páxina.
Aquí descóbrese o ceo estrelado en volumes que nos falan de planetas e galaxias. O universo abre a mente cara ao infinito, mentres outros títulos nos levan ao máis pequeno: o corpo humano, as células, os misterios da natureza.
Tamén está a memoria da terra: libros sobre mares e continentes, enciclopedias que nos falan das culturas do mundo, das linguas e das paisaxes. A enciclopedia galega ergue o seu orgullo na estantería, lembrándonos quen somos e onde temos as raíces.
Este recuncho é un laboratorio de preguntas: por que chove?, de onde sae a luz das estrelas?, como respiran as árbores?, que hai do outro lado do mar? Aquí a curiosidade é a brúxula, e cada libro unha viaxe que nunca remata.
🌺 Conclusión
Unha biblioteca escolar non é só un lugar para gardar libros: é un refuxio, unha sementeira, un fogar simbólico. Aquí as palabras medran coma árbores e os soños esténdense coma páxaros libres.
Cada neno e nena que entra neste espazo leva consigo unha chiscadela de luz, unha historia que o acompaña, un verso que quizais lle cambie a vida.
E así, libro a libro, páxina a páxina, a nosa biblioteca constrúe futuro.
Comentarios
Publicar un comentario